In het bloedhete Kandy, een internetcafe op de derde verdieping van een bouwvallig gebouw, aan het plafond een aftandse windmolen die meer lawaai dan frisse lucht produceert, computers met de outlook van mijn allereerste exemplaar ooit, niet zo een frisse geurtjes overstemmen mijn zweetlucht, alles gaat hier weer enorm traag maar het voordeel ditmaal: ik zit hier helemaal alleen met de eigenaar... Met de dag begin ik meer van dit unieke land met zijn mooie mensen te houden. Morgen erg vroeg in de morgend, net na het uurtje ochtendmeditatie van 5 a.m., vertrek ik met het busje van Nathen naar Colombo om mijn visum te laten verlengen. Lang rijden langs overdrukke wegen waar iedereen onophoudelijk al toeterend tracht voorbij te steken. Een relatief ongemak dat ik er voor lief bijneem. Zal ik trouwens meermaals moeten doen want men geeft nooit meer dan drie maanden vergunning.

Ik ben het dagelijkse leven in het centrum al goed gewoon. Volg wel, in tegenstelling tot de anderen residenten, ietwat mijn eigen programma. Jeanne, de Engelse dame die hier al 15 jaar vast verblijft en zich zowat opwerpt als het organisatorisch hoofd van de staf, vond dit aanvankelijk maar niets maar na wat overtuigingskracht van mijnentwege kreeg ik zelfs al hulptuiniers onder mijn gezag. Ik word hier 'the European Gardener' genoemd en ondervind veel respect voor mijn stilaan zichtbaar wordende resultaten. Zo ben ik na de aanleg van een rozentuin met paadjes en stevig snoeiwerk, nu bezig met het efficienter aanleggen van de composthopen. Ik beschouw mijn tuinwerk (dat ik tot 4 u in de namiddag volhoud ), afgewisseld met het maken van bictekeningen van de mooiste plekjes, als mijn mid-dagelijkse meditaties en ga enkel in de hal 'zitten' 's morgens en 's avonds.

Binnenkort vertrekt de Belgische groep, maar met alle respect zie ik daar niet tegenop. Paul, onze delegatieleider, ga ik echt wel missen maar het zal niet slecht zijn volledig op mezelf terug te vallen. Ben vandaag trouwens alleen op stap. Hou ook van die enorm gevarieerde nationaliteiten hier: eergisteren is hier zelfs een Pakistaanse boeddhist aangekomen die, naar eigen zeggen, hoogstwaarschijnlijk het enige vindbare exemplaar is.

Ondertussen moet de temperatuur hier opgelopen zijn tot stevig boven de 35 graden ( eerder 40! ). Ik heb met Ranje, mijn vriend en touk-toukchauffeur afgesproken om rond 16u een ijsje te gaan eten in Devon ( bekendste en betrouwbaarste eettent in Kandy ) en heb nog een waslijst aan boodschappen ( ook voor het centrum ) te doen. Over het algemeen heb ik meer dan genoeg meegenomen maar wc-papier, kaarsen, wierook en batterijen geraken nu eenmaal op.

Lieve metta-, karuna-, maitri- en muditagroeten voor jullie allemaal en in het bijzonder een bedankinkje aan Geert en Steffi en Chris De Schepper voor hun reactie. Jullie zeker niet inhouden he want ik denk veel aan het thuispubliek.

Tot hoors. Ivo