Ik heb bewust enige tijd gewacht met nieuwe teksten te schrijven zodat de lezers de foto's en tekeningen uit de twee voorgaande berichten niet zouden overslaan. Luisterend naar Ward's goede raad vond ik het geen slecht idee om de vele teksten in de wat droge vormgeving eens in een frisser kleedje te steken, aangevuld met illustraties. Kwestie van de aandacht gaande te houden want anders heeft deze blog natuurlijk niet veel zin.
Maar de actualiteitswaarde stelt ook zo haar eisen. De tijd staat evenmin in Asie stil en ik tracht me nergens al te lang te 'settelen' om trouw te blijven aan het boeddhistisch ideaal je niet te binden aan gewoontes en veilige plaatsen. Ondertussen ben ik weer zoveel nieuwe en fijne ervaringen en ontmoetingen rijker. Onmogelijk om dit allemaal te beschrijven. Ik hou wel mijn notaboekjes, waarin ik die dingen noteer die ik voor mezelf te belangrijk vind om direct te vergeten, dicht bij de hand maar het is slechts de bedoeling hiervan een beknopte neerslag weer te geven op deze blog.

Na mijn aangenaam verblijf bij Ward in Kata (Phuket) en onze vierdaagse uitstap naar Krabi -ik zal mij vooral ons avontuurlijk verblijf op het 'Lost-alike' Hat TonSai blijven herinneren- ben ik neergestreken in GeorgeTown op het Maleisische eiland Penang.
Na wederom vele uren bus- en minivanrijden om via HatYai (Thailand) de grens over te steken, was mijn eerste indruk: weeral een drukke Aziatische stad met veel verkeer, polutie, lawaai, chaotische toestanden...Maar dit was de oppervlakkige waarneming van een vermoeide reiziger. Reeds vanaf mijn tweede dag, met verhuis naar een veel beter guest house, begon ik de interessante kanten van deze bruisende, multiraciale metropool te ontdekken. Er is veel te bezien in GeorgeTown dat in zijn geheel opgenomen is als werelderfgoedsite: prachtige, majestueus Victoriaanse gebouwen, kleurrijke hindutempels, moskee's, boeddhistische en Chinees-Taoistische clantempels, historische kerken... Je waant je afwisselend in India, China, de Arabische wereld of Europa. Zo een grote verscheidenheid in geuren, kleuren, smaken als types van huidskleur, kleding, verschillende talen, muziek...Het is verbazingwekkend hoe dit allemaal vredevol naast mekaar kan leven. Al schijnen ze te bestaan de originele bewoners, er is niet direct zoiets te vinden als een gemeenschappelijke Maleisische cultuur. Maar de overheid doet wel flink haar best om een gemeenschappelijk Maleisisch bewustzijn aan te wakkeren. In televisiespotjes hoor je dan bv. sportlui zeggen dat zij fier zijn om in dit land te wonen. 

Ik heb enige tijd nodig om alle mogelijkheden, ook wat betreft mijn studie en praktijk van het Boeddhisme, te verkennen in deze stad. Maar ik ben geenszins gehaast, heb een 90-dagen visum gekregen en heb hier een heel fijne vriendschap aangeknoopt met een jong Zweeds-Australisch koppel. Kriss en Julia zijn de energieke bezielers van een soort internetgemeenschap die zich 'Nomadic Students' noemt. Hij studeert zo heel gedisciplineerd en dagelijks filosofie en zij psychologie. Zij zijn bijzonder geinteresseerd in en leergierig naar mijn kennis en beleving over het boeddhisme. We delen ook onze passie voor het heerlijk en vegetarisch Indisch voedsel en gaan elke avond samen eten in het Madras New Woodlands Restaurant. Absolute top!
Ikzelf ga dagelijks mediteren in het Buddhist Gelugpa Centre, juist achter de hoek van mijn guest house. Ik ben er nu genoegzaam bekend om alleen de meditatiekussens in een achterkamer te mogen gaan halen. Maar ik blijf het spijtig vinden dat ook hier de mensen enkel op de hoogte zijn van de leringen eigen aan hun richting en absoluut geen interesse betonen voor andere boeddhistische scholen. Thich Nhat Hanh? Nog nooit van gehoord meneer. En meneer zou zich beter aan een enkele richting houden want meneer gaat anders verward worden. Wat ik hen liever niet duidelijk maak is dat ik juist streef naar een verenigd, wereldwijd boeddhisme, zonder die onderlinge, historische verdeeldheid  tussen het Theravada en het Mahayana.

Er is nog veel werk aan de winkel. Zeker speciaal voor mij want Kriss en Julia hebben gevraagd een logo te ontwerpen voor 'Nomadic Students'. Flinke uitdaging!