Met mijn zo net aangeschafte dikke wollen sjaal en handschoenen voel ik me al iets meer gewapend tegen de bijtende koude maar ik profiteer snel van de tijdelijke elektriciteitsvoorziening deze ochtend om dit artikel te schrijven alvorens mijn sandalen in te ruilen voor dicht schoeisel. De stroom onderbrekingen duren bijna de ganse dag en van de gegarandeerde energie vanaf 8u 's avonds wil ik geen gebruik meer maken want Kathmandu is vanwege de vele zware drugsverslaafden dan geen aangename plek meer om rond te lopen. Deze laatsten weten ook dat er in het spirituele centrum rond Boudhanath buitenlanders vertoeven waarbij iets te 'rapen' valt. Bovendien is het dan aangenamer in mijn slaapzak en geniet ik op dat moment graag van een innig mooie cd met Tibetaanse mantra chantings.

Ik ben gisteren naar Kopan Gompa geweest en ik ben er welkom vanaf morgen om, in afwachting van de intensieve meditatietraining, een tiental dagen mijn persoonlijke retraite te volgen. Daar kijk ik echt naar uit, koud of warm. Vanaf ik de grote ijzeren poort van de gompa binnenstapte overweldigde mij weer aangenaam de diepe rust en vrede die daar heerst. Zeker nu het winter is en er geen eendagstoeristen  meer rondlopen. Maar dat ik mij enkel on-line kon inschrijven voor de meditatietraining verbaasde me. Ven. Antonio Satta, die een internationaal bekende autoriteit blijkt op het domein van vipassana meditatie, wil dat je op deze wijze een hele vragenlijst invult. Men neemt blijkbaar geen risico's met mensen die een verleden hebben van psychiatrische problemen. Gelukkig werkt mijn 'notebookje', tenminste als ik het kan opladen, en heb ik een oplossing voor mijn Thaise stekker gevonden. Maar dat beloofde 'bestoken' met mails en berichten was stevig overdreven want hield geen rekening met de Nepalese beperkingen.  

Ondertussen moet ik ook mijn terugreis naar Belgie beginnen plannen want wanneer de meditatietraining achter de rug is resten mij nog slechts 5 dagen in Nepal. In het klooster moet en mag ik mij daar niet mee bezighouden. Tijdens de training dienen we ons volledig van de buitenwereld af te sluiten. Een goede afronder van mijn eerste leerperiode in het verre Oosten. Maar ik hoop vurig dat er nog een tweede zal volgen. Ik zie echter wel uit naar een weerzien met familie, vrienden en ex-collega's want ik heb me zeker nog niet van hen afgesloten, integendeel.