Daar ik aanvoel dat steeds minder mensen deze blog nog willen volgen omdat ze de boeddhistische levenshouding niet kunnen of willen begrijpen, zich soms regelrecht geraakt voelen door de spiegel die hun ware gelaat reflecteert, ga ik mijn attitude ook tegenover hen licht wijzigen. Ik kan en wil het mij niet meer veroorloven om mijn tijd te verspillen aan hen die enkel naar het eigen ego-inzicht willen leven. Trouwens niemand wordt verplicht om deze teksten te lezen. Als zij liever een luchtig, toeristisch reisverslag verkiezen, kan ik hen verwijzen naar de massa's literatuur die hierover via alle denkbare kanalen verkrijgbaar is. De wereld barst zowat letterlijk van lichtvoetig amusement. '...en zij dronken een glas, en zij pisten een plas en alles bleef zoals het was...'

Ik mag mij vanaf heden een dharma leraar noemen, heb daarvoor de toestemming gekregen van mijn direct leermeester, en kan enkel onderricht geven aan mensen die daartoe luisterbereid zijn. Zij die in staat zijn om zich eerlijk aan een zelfonderzoek te wijden, kunnen de leringen toetsen aan hun diepere inzichten en zo het waarheidsgehalte van de leringen zelf uittesten. Niemand hoeft 'klakkeloos' eender wat aan te nemen maar je moet wel eerst duidelijk leren begrijpen wat er werkelijk bedoeld wordt. Het boeddhisme/taoisme is geen elitaire leer voor enkele uitzonderlijke mensen, het kent wel een gradueel oplopende moeilijkheidsgraad, maar eenieder kan op zijn of haar niveau aanvoelen waarover het gaat. We zijn allen afkomstig van dezelfde energiebron en kinderen staan daar nog het dichtst bij. Hoe jonger, hoe dichter. Een pasgeboren baby legt de gehele atmosfeer rondom hem stil. Ik heb dit uiterst aangenaam weten te ervaren bij de thuis geboorte van mijn vier kinderen. Maar ook bij het thuis overlijden van de moeder van mijn ex-vrouw. Dezelfde vibratiegolflengte. Als je het voortdurende gedachtengeruis in je hoofd weet stil te leggen, volkomen in het moment weet op te gaan en met volle concentratie weet waar te nemen, kom je vanzelf op deze uiterst fijne frequenties terecht.

Vanaf nu keer ik rustig mijn rug naar alle domme, eigenwijze brutaliteit en wandel verder mijn weg zonder mij nog kwaad te maken. Ik blijf eenieder graag zien en zal mijn steun verlenen aan zij die mij daar met waardigheid om vragen. Boeddhisme is voor mij geen theorie, geen boekenwijsheid zonder meer, maar een dagelijkse praktijk en levenshouding.