Kan je je dit voorstellen?: Vinh kwam deze avond helemaal vanuit het centrum van Hue speciaal naar mij gereden omdat hij zich bezorgd voelde over mijn huidig eenzaam bestaan! Hij weet dat de eigenaar van mijn guest house geen Engels spreekt en vroeg zich af of ik wel aan mijn vegetarisch eten toekom in dit afgelegen gehucht. Naar eigen zeggen voelt hij zich verantwoordelijk voor mijn welzijn. Ik heb hem steeds goed betaald en dat apprecieert hij blijkbaar. Zeer in het kort kan hij zich een nieuwe  brommer aanschaffen. Ditmaal een Japanse, duurder maar veel beter dan zijn oud Chinees vehikel. Hij wilde me tevens uitnodigen om dat dan samen met zijn vrienden bij hem thuis te komen vieren. Hij heeft al eens 'gegrapt' dat ik zijn nieuwe vader ben. Zijn echte vader heeft zijn moeder met vier kinderen laten zitten toen hij nog kind was. Vinh is trouwens ook 29 jaar oud. Een van de vele fijne Vietnamezen die ik reeds heb mogen tegenkomen. Ik hecht veel waarde aan loyale vriendschap.

Mijn dagdagelijks verblijf in het klooster wordt alsmaar interessanter. Ik sluit voortdurend nieuwe vriendschappen met de monniken. Vandaag mocht ik Phap Chung assisteren in de keuken, nam Man Thong mij bij de hand tijdens de wandelmeditatie met de gehele groep aanwezigen en heb ik tesamen met de monniken en nonnen in de meditatiehal mogen lunchen. Het avondmaal geniet ik met hen in de tuin van het klooster. Ook de andere monniken stellen mij nieuwsgierig allerhande vragen. Mijn Engels taalgebruik fascineert hun, maar vooral mijn vroeger verblijf in Plum Village ontlokt belangstelling. De geest en inspiratie van Thich Nhat Hanh waart door het hele klooster en het verwonderde mij dan ook niet dat ze deze ochtend naar een opgenomen 'dharmatalk' van hem keken. In het Vietnamees, maar ik herkende zaken en kon dus een klein beetje volgen. Ik kan het hier best nog een hele poos volhouden al ondervind ik problemen met het warm-vochtige klimaat. Vandaag haalde het tijdens de middaguren makkelijk 40 graden. Zelfs met een ventilator op mij gericht tijdens de zitmeditatie voel ik het vocht zo uit mij weggetrokken worden.
De monniken zijn aan hun zomerretraite begonnen en mogen dan het klooster de eerstvolgende drie maanden niet verlaten. Oorspronkelijk heeft de Boeddha dit in het leven geroepen als regenretraite. Tijdens de periode van mei tot en met juli was het, en is het nog steeds, regenseizoen in Nepal en Noord- India en dan werd het te moeilijk om dagelijks rond te trekken en op bedelronde te gaan. Een periode van training tot samenleven in de sangha. In Vietnam begint het regenseizoen echter veel later (ik weet nog altijd niet juist wanneer want krijg daar steevast tegenstrijdige informatie over) maar men blijft de historisch bepaalde periode behouden.

Vinh heeft mij geholpen om in het guest house duidelijk te maken dat ik nog enige tijd wil verblijven. Men is een dergelijk lang verblijf hier niet gewoon want het clienteel bestaat voornamelijk uit Vietnamezen die slechts 1 nacht verblijven. Na een voorschot betaald te hebben, was de eigenaar gerustgesteld. Men begrijpt nu ook beter wat de werkelijke reden van mijn verblijf is.