Het lukt nog net om met blote vingers op dit toetsenbord te werken maar de ijle wind op het terras van Saturday Cafe maakt dat de gevoelstemperatuur ver onder nul overkomt. Maar het is goed toeven in Nepal. Mijn persoonlijke retraite van 10 dagen in het klooster is bijna voorbij en morgen start de intensieve 'Vipassana And Basic Mahamudra Retreat'. Tien dagen waarin we absolute stilte dienen te handhaven, niet mogen lezen, op internet gaan, het klooster niet mogen verlaten en zelfs geen oogcontact mogen hebben. Vandaar dit snelle bericht.
Vandaag heb ik ook afscheid genomen van Kezia, mijn Amerikaanse vriendin die me een weekje is komen vergezellen in het klooster en binnen enkele dagen naar Engeland vertrekt. Samen hebben we al-dan-niet grootse plannen opgevat. Na mijn toekomstig verblijf van een drietal weken in Belgie waar Kezia mij komt opzoeken  (ik land op 7/2 in Zaventem) vertrek ik voor een drietal maanden naar Vancouver Island in Canada voor een verblijf aldaar in een Tibetaanse Gompa. Ik zal haar daar ook weerzien. Het blijven nog vage plannen maar het blijkt dat ik de juiste vrouwelijke assistentie voor het oprichten van het toekomstig centrum in Belgie heb gevonden. Kezia kijkt er alleszins met veel enthousiasme naar uit. Maar dit is alles stevig voorbarig, ik voel me mentaal nog niet rijp genoeg en er is nog een lange weg te gaan. Na Canada wil ik terug naar Azie keren om me verder te verdiepen in het Zen Boeddhisme, met name in landen als Vietnam, Korea, Japan...? Het blijft ook mijn bedoeling om, indien mogelijk, een leken monnik te worden en daarvoor zal ik nog heel wat discipline moeten aankweken.

Het wordt nu uitzien naar mijn contacten met familie, vrienden, ex-collega's. Tot spoedig....

Mijn keuze om terug te keren naar Nepal, in afwachting van mijn terugreis naar Belgie volgende maand, was blijkbaar een goede. Na twee dagen in Kopan Monastery voel ik me weer helemaal op mijn plek. Het is hier bitter koud met vriestemperaturen 's nachts maar de natuur is op zijn mooist nu, met vreemd genoeg meer bloeiende bloemen en struiken dan tijdens de zomerperiode. Eens de ochtendmist is opgelost door de stralende zon openbaren er zich prachtige berglandschappen die mooi aftekenen tegen de helder blauwe lucht. Deze voelt nu veel ijler en zuiverder aan en ik ruik ook niet meer de luchtverontreiniging. Kopan is en blijft een magische plek waar de spiritualiteit overal merk-en voelbaar is.
Wat betreft die dagtoeristen heb ik een iets te snelle conclusie getrokken. Vandaag kwamen er twee volle autobussen langsrijden en er verblijven veel meer vrije retraitanten dan ik eerst vermoedde. Maar al met al ervaar ik daar geen hinder van.

Mijn eenpersoonskamertje is veel comfortabeler dan dat van tijdens de zomerperiode. Ik heb een eigen badkamertje met toilet en moet dus 's nachts niet meer naar buiten. Een luxe! Maar het water voelt zo koud aan dat ik al eens een wasbeurt oversla. Vreemd ook dat ik met deze koude veel meer honger voel en eet bijgevolg sinds lang terug drie stevige maaltijden dagelijks. Het vegetarische voedsel hier in het klooster is van topkwaliteit, heel gevarieerd en voedzaam. Met mijn slaapzak als extra bescherming tegen de koude kan ik lekker warm slapen. Het leven is hier goed en ik ben blij Nepal ook eens tijdens de winter te ervaren.
Ik ben al een tweetal keren te voet de berg afgedaald richting Boudha. Stevige wandeling van ongeveer een uur maar ook zeer aangenaam omdat je dan temidden de echte Nepalese bevolking komt en regelmatig aangesproken wordt door kinderen die de Engelse woordjes, geleerd op school, willen uitproberen. De armoede is schrijnend maar niet af te lezen van de immer lachende gezichtjes. Ik hou van dit volk. Nepal heeft lang niet het ontwikkelingspeil van Thailand maar ik voel me hier meer thuis.

Mijn mogelijkheden om op het internet te gaan zijn echter beperkt. Het vers aangeschafte 'noteboekje' kan ik in het klooster niet gebruiken, dus moest het af en toe stil worden op deze blog geen erg: geen nieuws goed nieuws. Niet bijster origineel maar wel steeds geldend.
Van wie ik wel nieuws heb gekregen is Kezia, de lieve Amerikaanse die ik in Sri Lanka heb leren kennen. Zij verblijft momenteel ook in Nepal, nml. in Pokhara zo'n 7uur rijden van hier. Ze wil mij absoluut terug ontmoeten en zo krijgt mijn wederkeren nog een extra dimensie.
Mijn terugreis naar Belgie, waarvoor ik al enige informatie heb ingewonnen, zal hoogstwaarschijnlijk voor 6/2 zijn. Ik zal vanaf dan alles goed moeten plannen want lang zoek ik daar niet te blijven. Ik heb nog veel te leren en te ontdekken in andere Aziatische landen.

Met mijn zo net aangeschafte dikke wollen sjaal en handschoenen voel ik me al iets meer gewapend tegen de bijtende koude maar ik profiteer snel van de tijdelijke elektriciteitsvoorziening deze ochtend om dit artikel te schrijven alvorens mijn sandalen in te ruilen voor dicht schoeisel. De stroom onderbrekingen duren bijna de ganse dag en van de gegarandeerde energie vanaf 8u 's avonds wil ik geen gebruik meer maken want Kathmandu is vanwege de vele zware drugsverslaafden dan geen aangename plek meer om rond te lopen. Deze laatsten weten ook dat er in het spirituele centrum rond Boudhanath buitenlanders vertoeven waarbij iets te 'rapen' valt. Bovendien is het dan aangenamer in mijn slaapzak en geniet ik op dat moment graag van een innig mooie cd met Tibetaanse mantra chantings.

Ik ben gisteren naar Kopan Gompa geweest en ik ben er welkom vanaf morgen om, in afwachting van de intensieve meditatietraining, een tiental dagen mijn persoonlijke retraite te volgen. Daar kijk ik echt naar uit, koud of warm. Vanaf ik de grote ijzeren poort van de gompa binnenstapte overweldigde mij weer aangenaam de diepe rust en vrede die daar heerst. Zeker nu het winter is en er geen eendagstoeristen  meer rondlopen. Maar dat ik mij enkel on-line kon inschrijven voor de meditatietraining verbaasde me. Ven. Antonio Satta, die een internationaal bekende autoriteit blijkt op het domein van vipassana meditatie, wil dat je op deze wijze een hele vragenlijst invult. Men neemt blijkbaar geen risico's met mensen die een verleden hebben van psychiatrische problemen. Gelukkig werkt mijn 'notebookje', tenminste als ik het kan opladen, en heb ik een oplossing voor mijn Thaise stekker gevonden. Maar dat beloofde 'bestoken' met mails en berichten was stevig overdreven want hield geen rekening met de Nepalese beperkingen.  

Ondertussen moet ik ook mijn terugreis naar Belgie beginnen plannen want wanneer de meditatietraining achter de rug is resten mij nog slechts 5 dagen in Nepal. In het klooster moet en mag ik mij daar niet mee bezighouden. Tijdens de training dienen we ons volledig van de buitenwereld af te sluiten. Een goede afronder van mijn eerste leerperiode in het verre Oosten. Maar ik hoop vurig dat er nog een tweede zal volgen. Ik zie echter wel uit naar een weerzien met familie, vrienden en ex-collega's want ik heb me zeker nog niet van hen afgesloten, integendeel.

Ben gisteren in de loop van de namiddag terug in Kathmandu neergestreken na een aangename en vlotte reis vanuit Bangkok. Ik ben bepaald geen liefhebber van plaatsen waar veel volk verzamelt maar als het goed georganiseerd is en je vindt hier en daar een vriendelijk mens die je de weg wijst, dan kan ik daar enigszins van genieten. Enige tegenvaller van formaat was de koude die me overviel op de Tribhuvan luchthaven van Nepal. Komende van Thailand waar het weliswaar ook 'winter' wordt    genoemd deze periode maar waar de dagtemperatuur toch nog makkelijk oploopt tot rond de 30 graden, was het bibberen bij een 10 graden en dat werd 's avonds nog moeilijker want dan komt het vervaarlijk dicht tegen het vriespunt aan. Ik heb daar eigenlijk de juiste kledij niet meer voor. Alhoewel, met mijn enige kaptrui over mijn fleece en met een sjaal rond de hals lukt dit nog net maar voor mijn sandalen zal ik een alternatief moeten zoeken. Geen enkel huis of restaurant in Nepal beschikt over verwarming en deze huidige koude blijkt ook niet  normaal. Ik ben gisterenavond om 19u. met mijn kleren aan onder mijn slaapzak gaan liggen met daar bovenop een dik deken van het guest house. Daar heb ik het voor de nacht moeten mee stellen. Toen ik deze morgen al mijn moed bij mekaar geraapt had en onder de douche ging staan, schrok ik mij een aangenaam hoedje dat daar lekker warm water uit liep. Zeer welkom!

Maar het was ook een meevaller dat er een kamer beschikbaar was in het Tharlam Guest House waar ik goed herinneringen aan had. En dat de eigenaar mij 'welcome back' wenste met een brede glimlach, zoals nog anderen in de lokale eetgelegenheden deden wanneer ze mij zagen binnenkomen. Heel fijn!
Vandaag ga ik met de taxi naar Kopan in de hoop dat er nog een plaats beschikbaar is voor mij, zowel in de meditatiecursus van 21/1 tot 1/2 als in het klooster om te overnachten. Alleen, daar is evenmin verwarming en ook geen warme douche. Zeer koud!
Ik heb een visa van 30 dagen en dat verloopt op 6/2. Ik zal maar op tijd mijn ticket voor Zaventem bestellen en zal dan, na een jaartje weg van huis, rond 7 of 8/2 terug  de malse geboortegrond kunnen betreden. Met of zonder sandalen.

Na enkele dagen in Toom's huis in Bangkok te hebben verbleven, vertrek ik volgende zaterdag (8/1) terug naar Nepal. Ik wil nog graag een cursus volgen in Kopan Monastery alvorens ergens in het midden van februari tijdelijk terug te keren naar Belgie. Meer nieuws volgt wanneer ik makkelijker op het internet kan.
.........
Ik ben deze namiddag samen met Toom (voor de duidelijkheid: dit is de Thaise coughsurfer die ik via Ward heb leren kennen) een tweedehands (nieuwe, want nog ongebruikte) notebook gaan kopen en ben bij deze in een voor mij nieuw tijdperk getreden. Vanaf morgen gaat het hier aldus artikels regenen en ga ik, quasi onophoudelijk, iedereen bestoken met mails. Dus hoedt u mensen!
Anderszijds, dit leuke apparaatje beschikt enkel over een Thais keyboard en Toom slaagt er vooralsnog niet in om het in het Nederlands of Engels te programeren maar geen erg, voor een computerexpert als ik levert zulks geen enkel probleem! Dat de bijgeleverde kabel enkel een Thaise 'pries' heeft, kan wel voor moeilijkheden zorgen.
Eerlijk gezegd, ik ben al lang blij dat ik enkel kan mailen, mails lezen en aan mijn blog kan werken. Voorlopig ziet het ernaar uit dat mijn mogelijkheden tot daar zullen beperkt blijven. Goed genoeg.