Ben gisteren omstreeks 15 u plaatselijke tijd veilig en wel geland op Tan Son Nhut Airport in HCMC (Saigon).  Eerst een vliegreis van ongeveer 7 uren vanuit Brussel tot Doha (Qatar), daar een wachttijd van 6 uren en vervolgens plusminus 8 uren verder gevlogen naar Vietnam.. Alhoewel dit telkens weer een relatief vermoeiende trip betekent -je doorloopt tenslotte 3 verschillende tijdszone's-, het blijft me verbazen hoe vlot je deze dagen de halve wereld kan rondreizen. Mogelijk iets te makkelijk want zulks houdt het gevaar op misbruik in zich. Ik weet niet of het verantwoord is de enorme mensenmassa's die je zich ziet verplaatsen, hieraan toe te wijzen, maar het blijft maar de vraag hoeveel van deze verplaatsingen noodzakelijk of nuttig zijn om de gigantische vervuiling, die hiermee gepaard gaat, te verantwoorden. En die vraag kan ik natuurlijk ook mezelf stellen, zelfs met een extra koffer boordevol goede bedoelingen en voornemens bij me.

Een mens zou zich nooit op voorhand onnodig hoeven zorgen maken. Een van de lessen die ik maar moeizaam geleerd krijg. Al die zorgelijke overpeinzingen waarmee ik mij kwelde, bleken overbodig. Zo kon ik bv wel Vietnamese dong afhalen op de terminal en moest ik de taxi naar mijn hotel niet met (teveel) dollars betalen en gaf de vriendelijke chauffeur toe dat zijn meter een onbetamelijk hoog bedrag aangaf. Hij stelde zich tevreden met een eerlijk compromis. Wat mij betreft kan er dan bijgevolg een fijne 'tip' bovenop.
Ik was bovendien blij dat het mij bekende Mai Phai hoteletje in Pham Ngu Lao Street nog een kamer beschikbaar had. Heel leuk meegenomen dat de manager en bedienden me nog kenden en me hartelijk ontvingen. Zo kreeg ik ditmaal, aan dezelfde prijs als voorheen, een kamer die dubbel zo groot is als de voorgaande.
Ook in de kleine Ierse pub herkende de waard me. Hij kwam bij mij aan het tafeltje zitten voor een hartelijke babbel. Mijn bescheiden kennis van de Vietnamese taal, met een duidelijk accent uit Hue, werd begrepen en gewaardeerd. Deze metropool mag dan al overdruk en lawaaierig zijn, het droeg er allemaal toe bij me redelijk snel 'thuis' te voelen en mijn oververmoeidheid en jetlag te kunnen verdragen.

De wifi-verbinding op mijn kamer werkte meteen naar behoren. Zo kon ik vrijwel direct mijn zus de gevraagde bevestiging van behouden aankomst doorsturen. Ik was daar nog maar net mee bezig toen Phuoc me al berichtte met een fijne 'welcome'. Ook met AnnaLe heb ik inmiddels reeds uitgebreid kunnen chatten. De Viettel 'simcard' van mijn mobieltje is nog operationeel en bijgevolg hoef ik niemand een nieuw telefoonnummer door te geven. Phuoc en AnnaLe hopen me zo snel mogelijk in Hue te zien. Via de waard van de pub vond ik makkelijk een kantoor van Vietnam Airlines waar ik inmiddels een ticket naar Danang geboekt heb voor morgen 26/7. In Danang wil ik blijven tijdens het komende weekend want er zijn enkele goede vrienden te bezoeken. De bustrip naar Hue wordt dus iets voor begin volgende week. Dan kom ik echt weer thuis. Al bij al toch een voorspoedig verhaal, niet? Temeer daar ik bij een lokale temperatuur van 31 graden Celsius weinig fysieke aanpassingsproblemen ervaar. Raar maar waar, het blijkt momenteel in Belgie warmer en meer drukkend dan in tropisch Vietnam! Ben dan ook 'als een blok in slaap gevallen' en heb er een uitstekende 8 uren platte rust aan overgehouden.

In HCMC had ik al, bij mijn eerste bezoek aan de stad, alle interessante bezienswaardigheden bezocht. Meer kan deze enorm grote stad me eigenlijk niet bieden. Ik zal bijgevolg de rest van mijn dag besteden aan lezen en 'relaxen'. Ter afronding wens ik nog mijn familie en vrienden in Belgie te bedanken voor al het goede en mooie dat mij geboden werd met een toepasselijke tekst, gisteren gelezen op een Iers wandtapijtje aan de muur van de pub:

"May the road rise up to meet you,
may the wind be always at your back.
May the sun shine warm upon your face,
and the rain fall soft upon your fields.

May love and laughter
light your days
and warm your heart and home.
May good and faithful friends be yours
wherever you may roam,
may peace and plenty
bless your world
with joy that long endures.

May all life's passing seasons
bring the best
to you and yours.
And until we meet again,
may God (the Buddha...) hold you
in the palm of His hand.

-Irish Blessing-