Deze laatste dagen in Nepal verblijf ik opnieuw in Boudhanath. Ik heb ditmaal een schitterende kamer gevonden in guesthouse Tharlam. Een beetje achterin gelegen vormt dit guesthouse tesamen met het gelijknamige klooster een oase van rust. Daar men geen eenpersoonskamer meer ter beschikking had heb ik een tweepersoonskamer met badkamer, salon en keuken aan dezelfde prijs gekregen. De ruimte van een volledig appartement!

Maar ik vind het wel steeds moeilijk om, eenmaal buiten klooster of meditatiecentrum, tot zitmeditatie te komen. Ik heb daar enigszins het juiste kader voor nodig. In Bazel had ik mijn appartement daarop speciaal ingericht. Maar ik heb gelukkig nog altijd de gewoonte van informele meditatie, waar ik mij ook bevind.
Mijn geest is bijna voortdurend op het spirituele pad, al is daar introspectief denkwerk bij inbegrepen. Volgens mij ben je, boeddhistisch gezien, goed bezig wanneer je je gedrag, woorden en gedachten ( 'body, speech and mind' drukt dit beter uit ) voortdurend evalueert op hun heilzaamheid voor de anderen, de natuur en jezelf. Dit impliceert geenszins een gewrongen of berekende levenshouding, integendeel, dit proces verloopt heel soepel en natuurlijk. Je wil gewoonweg niets of niemand meer schaden en tracht hulpvaardig te zijn waar dat kan.
Onze hoofdleraar in Kopan, Venerable Namgyel, formuleerde het als volgt: " At least dont harm, try to be benefitial..."

In dit kader vind ik het gepast te vermelden dat de Aziatische landen ( tot hiertoe bezocht ik enkel Sri Lanka en Nepal waar ik dus uit ervaring over kan spreken ) bekend staan als veilig tot zeer veilig op het gebied van aanrandingen en berovingen. Je voelt je, met uitzondering van de dramatische verkeerssituatie en het ecologisch vaak onverantwoord gedrag, hier zelden tot nooit bedreigd. Ik wijt dit aan de spirituele ingesteldheid van de bevolking.