Stel je voor: een topfile op een avond in Belgie. Het verkeer zit muurvast in het centrum van de stad. Voeg hier nu aan toe: een zwaar onweder met een hevige wolkbreuk waardoor de straten veranderen in kolkende stromen, enkele honderduizenden motoren, met daarop naast de berijder, vrouw en kind(-eren) zonder helm of regenkleding, die tussen de in mekaar inschuivende en voortdurend hevig claxonerende auto's op een quasie onmogelijke wijze en met ware doodsverachting laveren, dit alles zonder enig rood licht maar wel met wanhopig fluitende politieagenten op de kruispunten en in veel te smalle en totaal verbrokkelde straten met gevaarlijk diepe putten die door het water onzichtbaar geworden zijn. Je hebt, nadat je zelfs te voet helemaal vastgelopen bent, doorweekt en via een enorme plas eindelijk een vrije taxi bemachtigd maar de chauffeur is hypernerveus en de verluchting werkt niet zodat de ruiten helemaal aandampen. Je opent daarop je raampje maar daardoor regent het ferm binnen. Je klemt je kletsnatte rugzak en paraplu tussen je knieen, het is stikdonker in de onverlichte straten, het is al laat, je hebt honger en het risiko bestaat dat er geen restaurant meer open is wanneer je je bestemming bereikt hebt.
Dit was de situatie in Kathmandu gisterenavond nadat ik voor de derde keer naar de Indische ambassade moest komen voor mijn inreisvisum. Je reinste chaos en een waanzinnig ongezonde rit. We ademden pure uitlaatgassen in.
Maar het liep nog goed af...

Rond 20.00u zat ik aan een tafeltje in het gezellige en overdekte 'Garden Kitchen', terug in Boudhanath. Ik bestelde een heerlijke champignonroomsoep en een potje jasmijnthee terwijl ik heel gelukkig mijn paspoort met de daarin gekleefde sticker van de Indische ambassade in mijn handen hield alsof het een boekje met 18 karaats gouden blaadjes betrof.
Ik mag drie maanden in dat schijnbaar aards paradijs dat India genoemd wordt, verblijven!
Afin, mijn planning is de laatste dagen wat overhoop gehaald door de natuurramp in Ladakh. Ik hoopte mij tijdelijk in Leh ( hoofdstad van Ladakh in het Noorden van India ) te kunnen vestigen maar onverwachte en hevige regenval aldaar heeft overstromingen en grondverschuivingen veroorzaakt waardoor er momenteel al 165 dodelijke slachtoffers geborgen zijn en er nog naar meer dan 400 vermisten gezocht wordt. Het schijnt dat de enige en splinternieuwe suppermarkt in Leh dienst doet als voorlopig funerarium. Ik kan daar momenteel enkel in de weg gaan lopen van de hulpverleners en alle westerse toeristen worden trouwens geevacueerd.
Dus voert mijn pad mij naar het zuiden van India. Ik heb deze middag mijn tickets gekocht richting Bangalore in de staat Karnataka. Van daaruit kan ik redelijk makkelijk mijn adressen bezoeken in Kerala en Tamil Nadu. Ik hoop enkel dat het er niet te warm meer is. De monsoon zou daar al gepasseerd moeten zijn en voor afkoeling gezorgd hebben. Naar goede boeddhistische gewoonte zullen we het wel bekijken ter plaatse en de zaken nemen zoals ze zich aandienen. Ik vertrek uitgerekend op de laatste dag dat ik in Nepal mag verblijven, nml. op 17 augustus. Namaste vrienden.