donderdag 15 november 2012

De tijd gaat ongenadig snel vooruit. Ben momenteel weer bijna een week bij mijn zoon Ward en zijn Thaise vriendin Nana, nabij Chantabhuri (op ongeveer 400 km Zuid-Oost van Bangkok). Vorige vrijdag heb ik, tezamen met mijn zus en schoonbroer een taxi genomen vanuit de hoofdstad. Dat was niet onze oorspronkelijke bedoeling, zo'n 'luxebeestjes' zijn we nu ook weer niet, maar de busreis kondigde zich om verscheidene redenen als zwaar aan en we kregen een aanlokkelijk aanbod van de jonge chauffeur. Hij vroeg 3000 Bath, het equivalent van 75 euro. Dat betekende 25 euro per persoon, een bedrag waar we snel voor overstag gingen. De ongeveer vier uren die we comfortabel over de afstand deden, maakten dat we relatief fris en goedgemutst Nana konden begroeten. Ze wachtte ons op aan het busstation van Chantabhuri. Het is en blijft een schatje, altijd leuk haar weer te zien. Onderweg naar de woonst van het koppel nog even Ward opgepikt aan de school waar hij les geeft. Een hartelijk weerzien na ongeveer een jaar. De tijd vliegt inderdaad voorbij.

Al had ik reeds foto's op de pc van zijn moeder gezien, de aanblik van deze nieuwe locatie was, nog zacht uitgedrukt, overweldigend. Via een lange en brede oprit rij je tot aan de ingangspoort. Zo kom je in de ruime (plusminus 100 vierkante meter), open leefruimte van de traditionele paalwoning die voor drie-vierde over een soort waterbassin is gebouwd. Een permanent overstromingsgebied voor de naburige rivier. Visvijver en een alomtegenwoordige groene gordel quasi rondom. Forse boomstammen dragen de houten constructie. Plafonds en muren uit gevlochten bamboe. De 2 slaapkamers zijn ruim, voorzien van al even indrukwekkend zwaar houten bedden, en hebben een volledige wand van smalle 'deurraampjes' die allen individueel open draaien. Een grote keuken voorzien van het nodige comfort, een paradijsje voor keukenprinses Nana. De grote badkamer is helemaal betegeld en heeft een douche en wc. In het 'voorgeborchte' van de badkamer hangt een wandspiegel van ongeveer 1 op 1.5m en een apart 'pisbakje' voor mannen. Kwalitatief hoogstaande vloertegels alom. Hier je tanden poetsen vormt een attractie op zichzelf. Ach ja, Ward zal dit alles wel best overdreven vinden maar op ons maakte het indruk.
Het zegt iets dat hij het niet bijster graag heeft dat ik er hier een foto bijvoeg. Voor mij betekent het een uitdaging om visueel beschrijvend te leren formuleren.

De vredevolle rust ademt geruisloos, enkel onderbroken door het gefluit, gekwetter en gekakel van kleine vogels, watervogels en kippen. De kinderen van de naburige school oefenen dagelijks de traditionele muziek, de plaatselijke doorgangsweg zorgt voor tijdelijk autoverkeer. Voor de rest heerst de stilte. Ik voelde het meteen: hier kan je ademen, leven, mediteren, studeren...Het moet zijn dat het mijn oudste en zijn ega gegund is.

Het gemengde Thai-Vlaamse koppel ontpopte zich, zoals mij bekend, weerom tot schitterende gidsen. Het voorbije weekend hebben we leuke en bezienswaardige dingen mogen beleven. Zus en schoonbroer werden voorzien van onderbouwde informatie voor hun verdere trip doorheen het Siamese koninkrijk. Het contact met een slangetje in de badkamer, tot hilariteit van mijn zus, hoorde daar ongetwijfeld bij. Ze zijn tevreden kunnen vertrekken, dinsdagmiddag laatstleden, na een extra aangeboden dag. Ikzelf blijf hier nog even. Het dringt zich op dat ik op zoek ga naar professionele hulp voor mijn bijzonder langzaam herstellende schouder. Voel de ganse dag nog redelijk veel pijn maar tracht dat te verbijten bij al het aangeboden moois. Laat mijn steunverband volledig aan de kapstok en hoop, via de bekende boeddhistische 'middenweg', spieren en gewrichten op deze wijze zo soepel mogelijk te houden. Overmorgen wil Ward met mij medisch gaan 'shoppen'. We zien wel waar dit toe leidt. Het leven kan pijnlijk mooi zijn somtijds. This precious human life. Vaak denk ik dat we ons te weinig realiseren hoe waardevol een menselijke wedergeboorte wel is.

Ik kan dit artikel schrijven en dus op internet gaan in Ward's woonst dankzij de aanschaf van een 'aircard-stick'. Werkt goed. Jaja...dat hadden jullie misschien van mij niet verwacht maar ik dien eveneens mee te gaan in de wonderlijke wereld van de technologie. Kwestie van contact te kunnen houden.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten