De aandachtige volgers van deze blog zullen iets vreemds opgemerkt hebben i.v.m. de bovenvermelde data. Die zijn inderdaad een dag achter want volgens de eigenaar van het internetcafe rekent deze computer met de Amerikaanse tijd. Het is dus vandaag dinsdag 25/5. Nu moeten deze volgers ook niet bang worden dat ik hen voortaan dagelijks met nieuwe literatuur ga bestoken. Ik verblijf voorlopig nog altijd in Boudha en dat geeft mij niet enkel een makkelijke toegang tot het internetcafe maar verschaft mij ook een massa aan indrukken die ik ergens kwijt moet. Vandaar.

Gisteren ben ik met een taxi naar Kopan Gompa gereden, het klooster waarvoor ik naar Nepal gekomen ben. Deze rit, waarvoor ik Boudhanath moest verlaten en me door de ongelooflijk chaotische hoofdstad moest verplaatsen, duurde ongeveer 25 minuten enkele reis. Het stukje Nepal dat ik te zien kreeg was alles behalve mooi te noemen. De wegen verdienen deze naam niet: zand, stenen, gruis, modder, plassen, bergen afval,kuilen... temidden een zeer zichtbare armoede zonder begin of einde. Iedereen blijkt op de straat te leven en de uitzichtloosheid van dit bestaan overweldigde mij danig. Ik zie niet hoe je, in deze hoek van de wereld geboren geworden en opgroeiend, uit deze spiraal kan ontsnappen. Dom Helder Camara heeft gelijk wanneer hij deze uitdrukking gebruikt maar is dit alles karma te noemen?
Dat lijkt me een te makkelijke verklaring. Ik voel me somtijds behoorlijk verward over die armoede en betrap er mezelf op mij er regelmatig voor af te sluiten. Het kan niet anders. Ik geef nog wel dana maar ditmaal enkel aan mensen die rustig op de grond zitten en door leeftijd of handicap geen andere mogelijkheid dan bedelen zien. Die vriendelijk glimlachende blik in het immer rondzwaaiende hoofd van de zwaar spatische man die met veel moeite oogcontact met mij zoekt... dat maakt het waard om iets van mijn welstand te delen. Maar ongewild blijf je met schuldgevoelens rondlopen.

Eenmaal ik door de grote ijzeren poort van het oude klooster stapte, overviel mij een weldadige rust en tevredenheid. Hier wil ik langere tijd verblijven en ik heb niet enkel mijn vroegere internetinschrijving bevestigd maar me prompt voor een tweede opgegeven. In zijn geheel zal ik daar van 2 tot 20 juni verblijven en er dan mogelijk als een heilige lama terug buitenkomen! Geen blogberichten dan.

Maar een goed boeddhist staat tegenover veel te overwinnen begeertes in het leven. Ik heb ook al enkele westerse vrouwen opgemerkt die zich niet aan de ongeschreven kledingsnormen houden en er opvallend sexy bijlopen. Dit vind ik, nochthans niet preuts, moeilijk kunnen gezien de vele jonge monniken die hier vertoeven. Dit blijft natuurlijk altijd wel wat 'dubbel' maar eenieder kan toch intuitief aanvoelen waar de grenzen liggen? Of ben ik weer te naief? Ikzelf vind het al moeilijk met al die degelijk geklede maar bijzonder mooie Nepalese vrouwen. Het zal aan mij liggen. Vandaar.

Ik had gisteren, hopelijk vandaag minder, stevig af te rekenen met mijn darmproblemen. Nergens kon ik gedurende enige tijd rustig blijven zitten en het was uitzoeken naar plaatsen waar ze over een degelijk toilet beschikken. Eenmaal was het net iets te laat, gelukkig heel dicht bij mijn guest-house. Ik bespaar jullie de details. Later kwam ik Dyane 'DiDi' tegen, een bijzonder lieve Ierse dame die ik al vanaf mijn eerste minuten in Boudha leerde kennen en die mij vandaag een speciaal middeltje gaat bezorgen. Volgens haar moet ik dit zeker nemen want die twee vanuit Belgie meegebrachte poedertjes helpen weinig. Vanaf nu drink en eet ik nog enkel opgewarmde ( gekookte of gebakken ) zaken. Mijn tweede stevige les die ik in Nepal te leren kreeg.

Toen ik na mijn taxirit terug door de grote toegangspoort Boudhanath binnenstapte, moest ik van danige opluchting even diep zuchten. Boudha is een echte enclave, een gesloten wereldje op zichzelf, waarin op enkele taxi's en motors na geen verkeer binnen mag. Het hele leven speelt zich hier af op het ronde plein met de stoepa en zijn steegjes daarrond. Hier voel ik mij veilig omdat ik dit kan overzien, bevatten. Kathmandou zelf komt eerder bedreigend over omwille van de chaos en het moordende verkeer. In deze stad kan je in een mum van tijd totaal verdrinken. Wees daar maar zeker van.